Opowiam wam moją historię która na pozór wyda się dość dziecinna...
Jestem młodym facetem który kiedyś miał wiele dziewczyn, ale się zakochałem , i kocham...
Moja obecna dziewczyna pokochała(tak mowila) we mnie to że jestem dobrym facetem który jej w wielu rzeczach pomaga , w pewnym sensie jestem na każdę jej skinienie...
Jesteśmy ze sobą od 8 miesięcy, i mogę powiedzieć że naprawdę było i trochę jest cudnie , ale ostatnio troszkę się po sprzeczaliśmy, ja jej powiedziałem że denerwuję mnie to że nie zabiega o mnie , że głównie ja się staram, ona odpowiedziała mi że nie wie jak ma się starać, jak już wszystko ma, dodała że nie jestem dość męski, że jestem emocjonalnie podobny do kobiety, czyli jestem kobiecy !
Nigdy nie rozczulałem się nad sobą, ale teraz naprawdę jestem w psychicznym dołku, tak wiem to właśnie jest kobiece, i co ja mam z tym zrobić, czy kobieta musi posiadać faceta który ją będzie tłukł , nie szanował, był bardzo stanowczy, nie rozumiem tego naprawdę...
A do czego zmierzam , właściwie do tego że naprawdę warto być skurwielem, że najlepiej być chronicznym egoistą , w tedy ma się największą szansę na sukces.
I teraz najważniejszę mam dwa metry wzrostu jestem ponad 100kg bykiem, ale mam uczucia, facet powinien byc bez uczuć, być nastawiony tylko i wyłącznie na własne dobro.
Bo inaczej polegnie , tak jak ja właśnie się niszczę...
czemu kobiety nie umieją docenić tego co mają ?
Czemu wszystko jest tak dziwne?
Moim wyjściem z sytuacjii jest gra, trzeba grać, bawić się życię jest grą, i nie wolno dać po sobie poznać że ma się jakieś uczucia , tak będzie najlepiej .
Komentarze